PORÓWNANIE PRĘDKOŚCI W STREFIE PŁYWANIA DO NAWROTU NA DYSTANSIE 50 M STYLEM DOWOLNYM

Damian KOWALSKI, Bogdan VYNOGRADSKYI, Dariusz W. SKALSKI

Анотація


Wstęp. W procesie treningu pływaków trudno dziś również nie korzystać ze wsparcia informatycznego. Olbrzymia ilość danych, jakie rejestrowane są w trakcie procesu treningu (plany, wyniki badań, obciążenia, sprawdziany, starty i in.) wymagają utrwalenia, uporządkowania i łatwego oraz szybkiego dostępu. Dlatego też powstały programy komputerowe pozwalające trenerowi na opracowywanie podstawowych danych o przebiegu treningu [10, 11]. Wsparcie informatyczne jest również przydatne w procesie zbierania i opracowywania danych dotyczących wyników światowych, klasyfikacji itd.
Kolejny obszar zmian, jakie zaszły w pływaniu w ostatnich latach dotyczy wdrażania osiągnięć naukowych i technicznych [1, 4]. Do praktyki szkolenia pływaków, obok wyników badań naukowych, systematycznie wprowadzane są obecnie również nowe rozwiązania techniczne: m.in. zestawy do ćwiczeń, trenażery, środki profilaktyczne i lecznicze, aparatura diagnostyczna. Wpływ tych czynników na poprawę skuteczności treningu oraz na poziom osiągnięć zawodników jest coraz większy [12]. Bardzo wysoki poziom pływaków, znaczna konkurencja, a także stałe zmniejszanie rozpiętości wyników, uświadamiają jak niewielki jest margines pomiędzy sukcesem i porażką [9,10]. Nawet najmniejszy błąd w przygotowaniu zawodnika rodzi kolosalne skutki, pozbawiając go satysfakcji i nagród, rzutując na ocenę pracy trenera [1, 8, 11]. Dlatego obecnie duży nacisk kładzie się na twórczy charakter pracy trenera, co powinno w założeniu zmniejszać prawdopodobieństwo popełniania błędu. Obszarem, w którym zaszły na przestrzeni lat ogromne zmiany, jest również strategia wieloletniego szkolenia pływaków.


Повний текст:

PDF

Посилання


Bartkowiak E., 1999., Pływanie sportowe: podstawy teoretyczne, sportowa technika pływania, motoryczność pływaka, uczenie się i nauczanie pływania, technologia treningu. Warszawa, Centralny Ośrodek Sportu, s. 82–90.

Chrościelewski J., Przybylski S., Waade B. 1999., Ocena poziomu koordynacji ruchowej dzieci 10-letnich, objętych szkoleniem pływackim od 7 i 9 roku życia. Sport pływacki i lekkoatletyczny w szkole, s. 53–57.

Czabański B., Fiłon M., Zatoń K. 2003., Elementy teorii pływania. Wrocław, Wydawnictwo AWF, s. 16–21.

Fugiel J., Czajka K., Posłuszny P., Sławińska T. 2017., Motoryczność człowieka. Podstawowe zagadnienia z antropomotoryki. Wrocław, MedPharm Polska, s. 62–64.

Morecki A., Ekiel J., Fidelus K., 1971., Bionika ruchu. Warszawa, s. 10–19.

Osiński W., 2003., Antropomotoryka. Poznań, Wydawnictwo AWF, s. 20–21.

Płatonow W. N., 1997., Trening wyczynowy w pływaniu. Struktura i programy. Warszawa, Centralny Ośrodek Sportu Resortowe Centrum Metodyczno- Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu, s. 39–43.

Przybylski S., Waade B. 1999., Zmiany poziomu koordynacji ruchowej u dzieci w dwuletnim okresie wstępnego szkolenia pływackiego. Sport pływacki i lekkoatletyczny w szkole, s.83–90.

Raczek J., Mynarski W. 1992., Koordynacyjne zdolności motoryczne dzieci i młodzieży: struktura wewnętrzna i zmienność osobnicza. Katowice, Wydawnictwo AWF, s. 56–60.

Raczek J., Mynarski W., Ljach V. 1998., Teoretyczno-e mpiryczne podstawy kształtowania i diagnozowania zdolności motorycznych. Katowice, Wydawnictwo AWF, s. 74–90.

Sankowski T., 1990., Cechy czy zdolności – rzecz o motoryczności. Sport wyczynowy, nr 7 str. 34–40.

Sankowski T., 1989., Zdolności i uzdolnienia sportowe oraz ich wpływ na indywidualizację szkolenia sportowego. Kultura fizyczna, nr 7–8, s. 9.


Посилання

  • Поки немає зовнішніх посилань.